Achterhoedegevechten van de marathon op Jaap Eden
In dit artikel:
Op de openingsavond van de Marathon Cup op de Jaap Edenbaan in Amsterdam vielen veel rijders voortijdig af, zoals zo vaak gebeurt op die zware, tactische baan waar wapperende witte vlaggetjes reguliere tekens van opgave zijn. Na de vrouwenwedstrijd dinsdag was het de beurt aan de mannen; na 125 ronden bleek ploeg Royal A‑ware het best gepositioneerd: vijf mannen van trainer Jillert Anema stonden in de top-20 (plaatsen 1, 2, 7, 14 en 19), iets waar geen ander team mee kon pronken.
Toch waren er ook bij andere teams meer dan tevreden geluiden. Hamco stuurde drie rijders in de top-16 (Arjen van Damme 10e, Klaas Poortinga 12e, Daan Berkhout 16e), ondanks dat ploegoprichter Jan Hamers en debutant Nino van Dijk niet tot het einde bleven. Hamers, vorig jaar nog slachtoffer van een bijna fatale val tijdens een fietstraining in de Franse Alpen, leverde met 81 ronden een indrukwekkende comeback. Hij vertelde dat hij begrip kreeg van ploeggenoten toen hij aanvankelijk teleurgesteld reageerde op zijn uitschakeling: “Kijk eens waar je nu bent. Verleden jaar kwam je hier op wieltjes binnen. Nu kun je dit.” Medisch herstel heeft niet alleen zijn lichaam geraakt maar ook zijn materiaalkeuze: door blijvende veranderingen aan de hak van zijn rechtervoet moest hij tijdelijk op een ouder thermoplastisch schaatsmodel rijden, wat stuurwerk en extra energie kostte.
Nino van Dijk, Topdivisie‑debutant bij Hamco, reed 91 ronden en noemde de ervaring leerzaam. Hij voelde zich halverwege goed mee kunnen komen, maar kon de versnelling in het peloton niet blijven volgen. Hij reageerde nuchter: “Ik moet m’n plekkie vinden in zo’n nieuw peloton,” en ziet kansen bij de volgende wedstrijd, zijn thuisbaan in Utrecht.
Bij Port of Amsterdam was nieuwkomer Ruben Verkerk vroeg uit koers (46 ronden). Dat gebeurde niet door gebrek aan vorm maar door een tactische keuze van coach Casper Helling: Verkerk moest zich laten terugzakken om ploeggenoot Koen de Best te helpen aansluiting te zoeken met een kopgroep. Verkerk was teleurgesteld – “Ik kwam niet naar Amsterdam om 45 rondjes te schaatsen” – maar noemde het een poging die het waard was, al kwam die te laat uit.
Kortom: de openingsronde bevestigde de kracht van gevestigde ploegen als Royal A‑ware, maar toonde ook de wederopstanding van individuele rijders (zoals Hamers) en de moeite en keuzes die nieuwe of herschikte teams moeten maken. De Marathon Cup zet daarmee meteen het traditionele beeld van agressieve, selectieve wedstrijden op de Jaap Eden voort: veel strijd, veel vallen, en rijders die op verschillende manieren met tegenslag omgaan.