Bart Swings: 'Ik zal blij zijn als ik de Spelen haal'
In dit artikel:
Bart Swings, de 34-jarige Belgische mass-startolympisch kampioen, worstelt al maanden met een hardnekkige knieblessure die zijn voorbereiding op het winterseizoen en de Olympische kwalificatie in gevaar brengt. Sinds november 2024 heeft hij last van zijn rechterknie; de klachten namen opnieuw toe toen een eerste ijstraining op 12 augustus volledig mislukte. De frustratie leidde ertoe dat Swings zijn onvrede publiekelijk deelde in een korte video op zijn OnlyFans-account.
Volgens Swings ontstond het probleem niet direct door een specifieke val, maar als gevolg van kettingreacties in zijn lichaam: rug en heup zaten vast, de buitenste quadriceps raakte vervormd en overbelast, waarna tijdens revalidatie de belasting verschoof naar de binnenzijde van de knie en een acute peesontsteking (tendinitis) veroorzaakte. Omdat dit type ontsteking moeilijk te beheersen is, valt goed trainen momenteel grotendeels weg. Drie dagen na de mislukte rentree op het ijs ontving hij een PRP-injectie (Platelet Rich Plasma); twee weken later toonde een echo vermindering van de ontsteking, maar pas na drie à vier weken valt te beoordelen of er echt verbetering optreedt. Fietsen en lichte oefeningen gaan, maar zwaardere, intensieve trainingen zijn voorlopig uitgesloten.
Voor IKO-X2O en de internationale schaatskalender is dit een probleem op tijd: op 15 november start in Salt Lake City de eerste World Cup, die voor Swings het beginpunt is van de kwalificatieperiode voor de Winterspelen van Milaan. In de vier World Cups tot de jaarwisseling moet hij voldoende punten sprokkelen om in de top-24 van het mass-startklassement te eindigen; deelname aan een OKT is voor hem niet nodig. Dat maakt het een echte race tegen de klok, stellen coaches Erik Bouwman en Martin ten Hove, die de situatie “ernstig” en “zorgwekkend” noemen. Bovendien is Swings belangrijk voor de tempotrainingen van ploeggenote Joy Beune, waardoor zijn beperkte inzet ook het team raakt.
Sportief zal Swings keuzes moeten maken: hoewel hij als allrounder in theorie op meerdere afstanden naar Milaan zou kunnen, schuift hij dat scenario naar de achtergrond. De prioriteit ligt bij de mass start, gevolgd door team pursuit; individuele afstanden krijgen lagere prioriteit zolang zijn knie niet toelaat te trainen op het gebruikelijke niveau. Het herstel blijft onzeker en tijdsgebonden, maar met de PRP-behandeling hoopt hij binnen enkele weken weer serieus te kunnen opbouwen. Vooralsnog rest hem — en zijn ploeg — het afwegen van risico’s en het focussen op die onderdelen waarop kwalificatie het meest waarschijnlijk is.