Finn Sonnekalb: door een chocolade kerstman gelokt naar het ijs
In dit artikel:
Finn Sonnekalb (2007, Thüringen) is in korte tijd uitgegroeid tot de meest opvallende Duitse mannelijke schaatser. Oorspronkelijk actief op de fiets en later bijna-atleet, belandde hij toevallig op de ijsbaan van Erfurt na het krijgen van een chocoladen kerstmannetje — het begin van een snel oplopende carrière. Waar Duitsland sinds Salt Lake City 2002 geen olympische mannelijke schaatsmedaille meer haalde, wordt Sonnekalb inmiddels gezien als één van de potentiële kopstukken die dat gat kunnen dichten.
Zijn naam dook op in Thialf tijdens de Vikingsrace, een kweekvijver voor talenten; hij won die wedstrijd in 2019, 2020 en 2023 (edities 2021-22 vervielen door corona). Internationale juniorensuccessen zijn talrijk: drie gouden plakken op de Jeugd Olympische Spelen en vorig seizoen drie titels op het WK junioren. Deze winter zette hij korte metten met persoonlijke records en landelijke markeringen: nationale records op de 1000 en 1500 meter, een nieuw juniorenwereldrecord op de 1500 meter (na correctie van een eerdere tijd van Jordan Stolz) en flinke PB-verbeteringen — op de kilometer ging hij van 1.09,31 naar 1.06,48, op de mijl van 1.46,33 naar 1.41,33.
Bondscoach Aart van der Wulp prijst zijn mentaliteit en fysieke dominantie: Sonnekalb viel al vroeg op door grootte en overwicht ten opzichte van leeftijdsgenoten, en bleef jaar na jaar in de top presteren. Van der Wulp zegt dat Finn respect heeft voor concurrenten, maar geen ontzag. Deze winter maakte hij volgens de coach grotere stappen dan eerder.
Op wereldbekerniveau brak Sonnekalb dit seizoen al door: na een teleurstellende 1500 meter in Salt Lake City herpakte hij zich direct en pakte zijn eerste World Cup-podium door tweede te worden op de 1000 meter in Thialf, achter Jordan Stolz en voor Tim Prins en Jenning de Boo. In Hamar werd hij nipt vierde op de schaatsmijl. In totaal stond hij dit seizoen driemaal op het wereldbekerpodium.
De opmars ging niet zonder haken en ogen: in de zomer kampte hij met knie- en rugklachten waardoor hij minder kon trainen, en de intensiteit van het internationale wedstrijdschema plus lange reizen eiste zijn tol. Sonnekalb gebruikt de komende weken om te herstellen en pijnlijke plekken rust te geven, met als doel topfit aan de start in Milaan te verschijnen. Zelf formuleert hij zijn ambitie helder: “Ik wil Duitsland terugbrengen in de schijnwerpers van het schaatsen.”