Iconische buiten-ijsbanen: de ziel van Davos

In dit artikel:

Davos, gelegen op 1.560 meter hoogte in Zwitserland, is uitgegroeid tot een legendarische natuurijsbaan en bekend als het voormalige ‘snelste ijs’ ter wereld. Al sinds het eind van de 19e eeuw trekt deze ijsbaan schaatsliefhebbers, topsporters en recreanten vanwege het unieke winterse landschap, de ijle berglucht en het uitzonderlijk gladde ijs ontstaan door de combinatie van hoogte, kou en droge lucht. De oorsprong van de ijsbaan ligt in een medisch initiatief: in het tbc-tijdperk bouwde de ondernemer Willem-Jan Holsboer een kuurhotel met ijsbaan, bedoeld om patiënten lichaamsbeweging te bieden ook in de winter. Dit medisch toevluchtsoord ontwikkelde zich snel tot een internationaal sportbolwerk; in 1894 vond er het eerste officiële wereldkampioenschap allround plaats en tussen 1960 en 1992 werden maar liefst 72 wereldrecords op de baan gevestigd, deels dankzij schaatsers als Ard Schenk en Peder Østlund.

Olympisch kampioene Yvonne van Gennip herinnert zich Davos als een plek met een warme, nostalgische sfeer, waar het trainen op natuurijs in de winter een bijzondere ervaring bood, begeleid door zon en rustgevende omgeving. Ard Schenk benadrukte vooral de aantrekkelijke combinatie van sport en afleiding in het stadje, met bioscopen en cafés, en miste die sfeer in moderne, overdekte ijsbanen waar het publiek vaak schaars is. Historisch gezien symboliseerde Davos door zijn serene witte sneeuwlandschap en blauwe lucht ook meditatieve ontspanning en een gevoel van vrijheid, wat de aantrekkingskracht voor zowel geest als lichaam verklaart.

Tot 2016 werd de baan jaarlijks geopend, maar sindsdien is het gebruik ervan afgenomen. Toch blijft Davos in de schaatswereld een iconische plek die het samenspel van sport, natuur en gezondheid illustreert en die door velen als een sprookjesachtige winterbestemming wordt gekoesterd.