IJsbaan als sprookjesbos voor relaymannen

In dit artikel:

Op de ijsbaan van Sportboulevard Dordrecht barstte zondag rond vijf uur een euforische scène los toen TeamNL de mannenrelay won tijdens de vierdaagse Odido Cup World Tour 4. Friso Emons, Teun Boer, Itzhak de Laat en Melle van ’t Wout pakten goud over 45 ronden, ondanks dat kopman Jens van ’t Wout kort voor de start definitief moest afhaken vanwege een pijnlijke linkerlies — hij was eerder al uit de halve finale van de 1000 meter gestapt.

De zege zorgde voor emotionele reacties in het publiek en bij het team; coach Niels Kerstholt benadrukte dat de prestatie laat zien dat Nederland ook zonder zijn sterkste schakel kan winnen. “Alles kan in onze sport,” zei hij, terwijl hij het verloop van het toernooi en de tactische ingrepen toelichtte. Kerstholt omschreef hoe individuele tegenvallers zich als een rij valende dominostenen opstapelden en hoe hij de mannen vlak voor de relay bijeenriep om een plan te smeden en vertrouwen in te spreken. De coach prees de collectieve snelheid en het wedstrijdinzicht waarmee zijn ploeg terrein maakte op concurrenten.

De overwinning in Dordrecht volgde op een eerder succes in de mixed teamrelay, wat het weekend extra glans gaf. Kerstholt ziet de uitslag ook als bevestiging dat de ploeg op sterkte toewerkt naar de Winterspelen van Milaan: over ruim twee maanden reist Nederland met vijf mannen (inclusief reserve) en vijf vrouwen. Voor de vrouwen zijn er drie startplaatsen op alle individuele afstanden (500, 1000 en 1500 m); de mannen slaagden er niet in drie quota te bemachtigen voor de 1000 m. De coach legt de nadruk echter op de aflossingen: Nederland staat in de mondiale rankings eerste bij de vrouwen, eerste bij de mixed relay en tweede bij de mannen — een combinatie die volgens hem nog nooit eerder is voorgekomen.

Kerstholt wijst ook op het toernooibeeld op wereldniveau: sommige traditionele grootmachten (Canada, Korea, Japan) werden in Dordrecht vroeg uitgeschakeld, terwijl in de serie van aflossingen elders Aziatische teams twee keer en Canada eenmaal hun zeges pakten. De Nederlandse mannenmaakten van een lastige situatie een sterkte demonstratie van diepte en teamwork, en de winst wordt gezien als een bemoedigend signaal richting de Spelen.