'Mensen kiezen er niet voor in welk land ze geboren worden'
In dit artikel:
Vladimir Semirunniy, een 22-jarige Russisch-gekweekt schaatser die nu voor Polen uitkomt, stal tijdens het World Cup-weekend in Thialf de show door in de B-divisie van de 10 kilometer het baanrecord te verbeteren: 12.28,05. Eerder won hij op vrijdag al de B-groep van de 1500 m in 1.45,71; die race reed hij vooral “voor de lol”, terwijl zijn voorbereiding gericht was op de tien kilometer, waar hij strak in de 29-seconden rondes reed en eindigde in de 28’s.
Direct na zijn 10 km zorgde de prestatie voor discussie: in de B-groep wordt in kwartetten gereden, wat de luchtstroming en daarmee de omstandigheden op het ijs verandert ten opzichte van de A-groep. Commentatoren zoals Marianne Timmer stelden daarom vraagtekens bij de vergelijkbaarheid van het record en wezen op de noodzaak van tests om het effect te meten. Semirunniy reageert nuchter en ambitieus; hij ziet de prestatie als bewijs van zijn kunnen en verwacht straks op het WK opnieuw te tonen wat hij waard is.
Zijn opmars is opvallend tegen de achtergrond van een lastige periode. Semirunniy reed voor het laatst onder de Russische vlag op het WK junioren 2022. Door de politieke onrust en de ineenstorting van de schaatsinfrastructuur in Rusland — minder internationale wedstrijden, slechtere trainingskampen en vertrek van oudere rijders — besloot hij zijn sportieve toekomst elders te zoeken. Hij belandde uiteindelijk in Polen, waar hij anderhalf jaar moest inhalen maar daardoor zijn trainingsbasis kon versterken. De overstap leverde hem inmiddels twee WK-medailles en persoonlijke records op; hij noemt de keuze een van de beste van zijn leven en prijst zijn coach Roland als een belangrijke steun.
Persoonlijk betaalt hij nog een prijs: hij heeft zijn moeder een jaar niet gezien en zijn vader twee jaar niet. Familie en vrienden volgen hem via berichten en videobellen; na het baanrecord belde hij zijn ouders meteen en zag hun blijdschap via het scherm. Tegelijkertijd is hij tijdens de World Cup omringd door vroegere Russische ploeggenoten die onder de neutrale AIN-vlag rijden. Die dubbele positie — buiten het AIN-kader, maar tussen oude teamgenoten — levert emotionele momenten op. Zo ontmoette hij voor het eerst in twee jaar zijn voormalige trainingspartner Daniil Naidenyshev; hun gesprek ging vooral over leven buiten de sport en de veranderingen die ze hebben meegemaakt.
Het tafereel in Heerenveen — van plagerijen van ploeggenoten bij het onthullen van zijn naam op het baanrecordbord tot het rustige zelfvertrouwen dat hij uitstraalt — symboliseert meer dan timing en techniek. Semirunniy bouwt, ondanks afstand en verlies, aan een carrière en een leven dat steeds meer van hemzelf lijkt te zijn. Zijn uitspraak dat mensen niet kiezen waar ze geboren worden vangt het dilemma van zijn generatie: talent en ambitie botsen met geopolitieke realiteit, maar geven ook aanleiding tot persoonlijke keuzes en nieuwe verbondenheden.