Na een pittige route is Sanne in 't Hof 'thuisgekomen'
In dit artikel:
Sanne in ’t Hof (27) reed vrijdagmiddag in Thialf nog een laatste proefwedstrijd op de vijf kilometer ter voorbereiding op het Daikin NK Afstanden. Haar tijd van 7.00,58 stemde haar niet erg tevreden: ze voelde dat ze “nog erg moest zoeken” en hoopt dat het volgende weekend beter zal zijn. Eerder dit seizoen leverde ze op het NK Clubs een tegenvallende drie kilometer (4.14,39), maar ze relativeert die prestatie: ze was ziek geweest en gebruikte de wedstrijd ook om materiaal en gevoel te testen. Recent reed ze twee marathons die ze juist als goede, prikkelende trainingen ervaart voor de lange afstanden.
De afgelopen jaren kenmerkten zich voor In ’t Hof door een onconventionele carrière: starten bij Gewest Fryslân, dan de Noorse selectie, Team Gold en uiteindelijk sinds vorig seizoen Team Essent. Die omzwervingen leerden haar veel, maar kostten ook energie — veel regelen en zoeken naar trainingspartners. Het contract bij Jac Orie en de rust en professionele begeleiding bij Team Essent hebben haar meer stabiliteit en vertrouwen gegeven. Ze zegt dat die opgebouwde weerbaarheid haar nu helpt en dat ze hoopt daar deze winter van te profiteren, ondanks de extra spanning die elk nieuw seizoen brengt.
Op internationaal niveau houdt ze de kansen realistisch. Plaatsing voor het WK en voor het OKT zijn bewezen mogelijkheden; of ze in Milaan of op de Spelen voor goud kan gaan staan durft ze niet vast te zeggen. Ze erkent dat het niveau op de vijf kilometer dicht bij elkaar ligt en dat er meerdere concurrenten zijn die in aanmerking komen voor die plekken. Desondanks blijft olympisch goud haar ultieme doel: ze werkt erop en gelooft dat het haalbaar is als alles samenvalt.
Mentaal probeert In ’t Hof vooral bij zichzelf te blijven en niet te veel te luisteren naar buitenstaanders. Ze neemt bewust rustmomenten om niet in een eindeloze zoektocht naar dat ene procent beter vast te lopen. Belangrijk voor haar zijn ook de teamrelaties bij Essent: de sfeer en gesprekken met ploeggenoten helpen om het hoofd koel te houden. Ten slotte ziet ze rivaliteit met landgenotes als Merel Conijn vooral als iets dat het niveau omhoog trekt; concurrentie motiveert en maakt de selectie uiteindelijk sterker.