Olympisch kampioene Ans Boekema - Schut (80) overleden

In dit artikel:

Ans Boekema‑Schut is op 80‑jarige leeftijd overleden. De Apeldoornse was een van de eerste Nederlandse langebaanschaatssters die internationaal doorbrak: bij de Winterspelen van Grenoble in 1968 won ze olympisch goud op de 3.000 meter (4.56,2). Op diezelfde Spelen greep ploeggenote Carry Geijssen de titel op de 1.000 meter; samen met Stien Kaiser vormden zij in de jaren zestig een pionierend trio dat het vrouwenschaatsen in Nederland op de kaart zette.

In een tijd dat langebaanschaatsen vooral een mannensport leek, trainden Schut en haar collega’s vaak buiten de gevestigde paden—ook op rolschaatsen en op het nieuwe kunstijs in Deventer (IJsselstadion). Het drietal stond al in 1965 samen op het NK‑podium; bij het WK 1967 in Deventer pakte Kaiser goud en een jaar later op het WK in Helsinki bezetten de drie vrouwen het volledige podium. Aan het eind van het seizoen 1968 zette Schut in Inzell bovendien drie wereldrecords neer, waarvoor ze van de burgemeester een symbolische gouden schaats ontving.

Na het olympisch succes kreeg Schut te maken met valpartijen en stopte ze in 1972 met wedstrijdschaatsen, een jaar na haar huwelijk met Jacques Boekema. Ze bleef wel actief betrokken bij de sport: sinds 1968 was ze lid van verdienste van de KNSB, ze bezocht wedstrijden en hield jaarlijks contact met haar oude schaatsvriendinnen. Haar kinderen en kleinkinderen zetten de schaatstraditie voort; de laatste wedstrijd die ze bijwoonde was in maart 2025, de Viking Cup in Thialf, waar twee kleinkinderen succesvol waren.

Haar zoon Robbert typeerde haar als een sterke, krachtige vrouw en benadrukte dat de olympische zege het hoogtepunt van haar loopbaan was. Kort na haar tachtigste verjaardag vorig jaar werd bij haar kanker vastgesteld; na een dapper gevecht bleek de ziekte niet meer te genezen. Schut overleed op 7 november thuis in Wenum‑Wiesel in aanwezigheid van haar naasten. De crematie vindt in kleine kring plaats.