Tussen de elf steden was het soms lastig om niet te verdwalen

In dit artikel:

Deze winter staat Schaatsen.nl in het teken van de legendarische Elfsteden Tocht, een icoon van de Nederlandse schaatscultuur dat onder druk staat door klimaatverandering. In de focus zijn de vijftien edities van dit schaatsevenement, dat in 1929 zijn meest memorabele editie kende. Meer dan 100 deelnemers gingen de uitdaging aan, terwijl de gure kou met temperaturen onder de -14°C het een zware beproeving maakte. Slechts 54 van de 103 deelnemers voltooiden de route.

De toeloop naar de tocht was opvallend; het aantal deelnemers overtrof de som van de deelnemers van de drie voorgaande edities. Dit wijst op de groeiende populariteit van de winterse sport, ondanks de barre weersomstandigheden die ook het openbaar vervoer ernstig beïnvloedden. De verbinding naar Friesland was zo vertraagd dat veel schaatsers te maken kregen met lange reistijden.

Ondanks de uitdagende omstandigheden wisten enkele favorieten, zoals de langebaankampioenen Cornelis Jongert en Nico Pronk, zich in de strijd te profileren. Hun kans op overwinning werd echter bemoeilijkt door navigatiefouten, terwijl Karst Leemburg, na een pauze voor koffie, uiteindelijk opnieuw aan de leiding kwam. Bij aankomst in Leeuwarden mocht Leemburg zich de winnaar noemen, al had hij zijn grote teen verloren door de extreme kou. Deze editie bleek niet alleen een test van fysiek uithoudingsvermogen, maar ook de symboliek van de Elfsteden Tocht in een tijd van deregulering van wintersporten in Nederland.